به طور خلاصه می توان گفت علائم زیر در طی یك بیماری سفر دیده می شوند:

▪ سرگیجه: این علامت شایع ترین مشخصه بیماری است، البته در اینجا سرگیجه واقعی نیست. چون سرگیجه واقعی به حالتی گفته می شود كه فرد محیط ثابت اطراف خود را به طور غیر واقعی در حال حركت ببیند. سرگیجه واقعی علل متفاوتی دارد كه از حوصله این بحث خارج است. در این افراد سرگیجه به صورت "احساس سرگیجه" است و نه "سرگیجه واقعی". بیماران جملاتی مشابه "سیاهی رفتن چشم ها" یا "نمی توانم سرپا بایستم" را برای بیان احساس خود به كار می برند.

▪ تهوع: حالت تهوع از علائم شایع این بیماری است. فرد دائم احساس می كند كه در آستانه برگرداندن مواد غذایی خورده شده به بیرون است. حتی وقتی چیزی نخورده و معده اش كاملاً خالیست، باز این احساس آزار دهنده و ناراحت كننده وجود دارد و نمی گذارد فرد از مسافرت و محیط زیبای اطراف لذت ببرد.

در برخی افراد و در فرم شدیدتر بیماری، حالت تهوع پیشرفت می کند و به طرف استفراغ متمایل می شود. مسافر تحمل نگهداری هیچ چیزی را داخل معده اش نداشته و مداوم در حال بالا آوردن است.

▪ احساس ضعف: احساس ضعف و بیحالی می تواند به علت فشارخون یا عدم مصرف كافی غذا ناشی از استفراغ مكرر اتفاق بیفتد، معمولاً با احساس ناخوشی و كلافگی همراه است.

▪ رنگ پریدگی: به همان دلیل بالا اتفاق می افتد.

گاهی به وجود آمدن بیماری سفر یا بیماری حركت به دلیل حركت واقعی نیست. مثل زمانی كه در سینما نشسته ایم و روی پرده عریض آن فیلمی اكشن و یا با حركت های زیاد مشاهده می كنیم. در این حالت هم ممكن است علائم و مشكلات فوق به وجود آید.