تنهایی ام را دوست دارم

خوش لحظه هایی است... !!

ميروم آرام و آهسته در سكوت

بي حرف ، بي صدا ، بي نگاه

تا كسي نبيند، نشنود ، و نگويد احساسم را...!!!

عادت دارم برگهاي سفيد بي متن دفترم را ورق بزنم

عادت دارم در تنهايي زيرسقف آسمان قدم بزنم

عادت دارم در رویاهایم غرق شوم و فریاد بزنم

تنهايي ام را دوست دارم .... !!!

مي ترسم از خودم ، از تو ،‌از تمام آدمها

مي ترسم از نگاههای نامهربان

مي ترسم از فرياد بدون پاسخ

می ترسم از گریه بدون نوازش

مي ترسم از سكوت بی پایان .... !!!

اما... !! تنهايي ام ر ا دوست دارم ... !!

در این سکوت و تنهایی

می نویسم ....

از خودم ، از تنهايي ام ، از عشق... !!!!