جدیدا یاد گرفتم از دست هیچ کسی ناراحت نشم . خیلی هم راحته انتظاراتم رو از طرف آوردم پایین هر کاری بکنه میگم بیشتر از این ازش انتظار نمیره تازه یه نکته جالب هم هست اگر یه موقع یه کار خوبی بکنه خیلی خوشحال میشم چون میگم ازش انتظار نمیرفت کلا چیز خوبیه رو کسی زیاد حساب باز نکنیم

*. یه نکته دیگه هم هست اینکه اگه نتونستم انتظاراتم رو از طرف بیارم پایین و «ناراحت» شدم ، «نا»ش رو ور میدارم راحت میشم

واقعیت : آدم یجوریه که بعد یه مدتی به هر چیزی عادت می کنه ، حتی مرگ کافیه فقط یه بار بمیری دیگه برات عادی میشه